تاثیر تراکم پروتئین و مدت تغذیه جیره پیش آغازین بر عملکرد، رشد و نمو دستگاه گوارش، ترکیبات بدن، خصوصیات لاشه و برخی از فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر افزودن سطوح مختلف پروتئین خام و مدت زمان تغذیه جیره پیش آغازین بر عملکرد، رشد دستگاه گوارش، برخی فراسنجه­های خونی، ترکیبات بدن و خصوصیات لاشه جوجه­های گوشتی انجام شد. در این پژوهش، از 276 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 23 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه (یک) با پروتئین خام 84/20%، 10% پروتئین خام بیشتر (92/22%) نسبت به جیره یک (تیمار دو) که به مدت پنج روز و 10% پروتئین خام بیشتر (92/22%) نسبت به جیره یک (تیمار سه) که به مدت هفت روز تغذیه شده بودند. مقدار انرژی قابل متابولیسم جیره­های مختلف مشابه بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنی­داری از نظر عملکرد و خصوصیات لاشه بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. همچنین اختلاف معنی­داری از نظر وزن نسبی جگر، طحال و بورس بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد. از نظر غلظت گلوکز و hdl خون در 21 روزگی و غلظت تری گلیسرید خون در 21 و 42 روزگی اختلاف معنی­دار بین تیمارها مشاهده شد (05/0 p< ). به طوری که در تیمارهای دو و سه غلظت این فراسنجه­ها نسبت به تیمار یک افزایش یافت. از نظر طول روده کوچک در سن 14 روزگی اختلاف معنی­داری بین تیمارها مشاهده شد (05/0 p< ). به طوری که در تیمار سه طول روده کوچک نسبت به سایر تیمارها افزایش معنی­داری را نشان داد (05/0 p< ). از نظر درصد پروتئین و ماده خشک بدن در سن 42 روزگی اختلاف معنی­داری بین تیمارها مشاهده گردید (05/0 p< ). به طوری که درصد پروتئین در تیمار سه نسبت به تیمارهای یک و دو افزایش و درصد ماده خشک کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد که طول روده کوچک و غلظت hdl ، تری گلیسیرید و گلوکز خون و هم­چنین درصد پروتئین بدن با افزایش سطح پروتئین خام در جیره پیش آغازین جوجه ­ های گوشتی افزایش یافت.